4 Sci-fi series που πρέπει να δεις ΣΉΜΕΡΑ- Γιατί sci-fi δεν είναι μόνο το Star Wars…

H επαφή πολλών με το Sci-fi ως αίσθηση είναι το έπος του Star Wars, ή αν έχουν δει τηλεόραση τα τελευταία 50 χρόνια και το Star Τrek. Franchises που  έχτισαν αισθητικές, αυτοκρατορίες και πιστό κοινό. Όμως το είδος έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει, τόσο σε επίπεδο απλής διασκέδασης, όσο και πολύ περισσότερο σε έξυπνο σενάριο, σκηνοθεσία και τρομερούς χαρακτήρες, που αξίζουν την προσοχή μας.

Προειδοποίηση: Αναφέρομαι σε κομβικές και κλασσικές σειρές, που έχουν χαρακτήρα εισαγωγής. Από κει και πέρα, τα έχουμε πει, εκεί έξω κάθε λεπτό βγαίνει και μια σειρά που περιμένει να μας ρουφήξει τη ζωή…

4)Farscape (1999-2003)

Δημιούργημα του Rockne S. O’Bannon, (ίσως τον ξέρετε από το πρόσφατο Defiance, να όχι τσεκάρετε το)  πρόκειται για μια υπερβολικά υποτιμημένη space opera που αν σας αρέσει έστω και λίγο η φάση διάστημα θα κολλήσετε.

Το Farscape  είναι μια τρομερή Αυστραλέζικη σειρά παραγωγής τους διεθνούς SCI-FI Channel  που ξεχειλίζει 90ιλα, εκπληκτικές ιστορίες και τρομερό χτίσιμο σύμπαντος.  Το τελευταίο πραγματικά αξίζει συγχαρητήρια, γιατί είναι σπάνιo να βλέπεις σειρά που διήρκεσε μόνο 4 κύκλους να έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν κόσμο τόσο πολύπλοκο, ρεαλιστικό και δαιδαλώδες όσο του Farscape.  Και καλοφτιαγμένο, ειδικά για 90s series. Χρησιμοποιήθηκαν τόσο cgi, με τα όποια μέσα της εποχής αλλά και practical effects,τα οποία δυστυχώς έχουν υποτιμηθεί πάρα πολύ στην ψηφιακά εθισμένη εποχή μας. Μέχρι και τεράστιες μαριονέτες χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι για να φαίνεται πιο ρεαλιστικό.

Η μεγαλύτερη όμως δυναμική της σειράς είναι οι χαρακτήρες της. Η υπόθεση ξεκινά απλά: Ο αστροναύτης John Crichton ενώ βρίσκεται στο διάστημα, πέφτει καταλάθος σε μια σκουληκότρυπα όπου τον μεταφέρει στην άλλη άκρη του σύμπαντος, στο σημείο όπου κάποιοι κρατούμενοι προσπαθούν να καταβατζώσουν το  ζωντανό σκάφος –φυλακή τους και να αποδράσουν. Πολλά ατυχήματα, πολλές κόντρες, πολλές ευκαιρίες για τρομερή ηθοποιία και απίστευτη χημεία, ειδικά μεταξύ του πρωταγωνιστικού ζεύγους Ben Browder και Claudia Black, πρωταγωνιστών της έτερης cult και πολυαγαπημένης σειράς StarGate (έκαναν μάλιστα και ένα fan mash up επεισόδιο, λίγο πριν το άδοξο φινάλε και αυτής της σειράς). Κόπηκε χωρίς να ολοκληρώσει την ιστορία του και χρειάστηκε να περάσει καιρός για να βγουν τελικά 2 τηλεταινίες και μια μίνι σειρά κόμικ που καλύπτουν τον πέμπο και έκτο κύκλο αντίστοιχα. Must check αμφότερα.

 

4)Battlestar Galactica (2004-2009)

Τo  Battlestar Galactica των Glen A. Larson, Ronald D. Moore ήρθε σαν επιστέγασμα της πορείας ενός franchise του πολύ μακρινής δεκαετίας του 70 που προσπαθούσε συνεχώς να επανεφεύρει τον εαυτό του με mini series, tv movies και reboots. Η αρχική σειρά  έδειχνε την ανθρώπινη φυλή να έχει καταφύγει στο διάστημα σε έναν στόλο από διαστημόπλοια καταδιωκόμενη από εξωγήινα ρομπότ. Απλό, εύληπτο και αρκετά διασκεδαστικό. Το Battlestar Galactica  όμως καταφέρνει να ξεπεράσει το (lets face it) επιφανειακό χαρακτήρα τέτοιων σειρών και να λανσάρει επιτυχώς το ερώτημα, «μήπως μοιάζουμε και λίγο με τα ρομπότ που μας κυνηγάνε; Μήπως δεν είναι άσπρο μαύρο η φάση;» με εξαιρετικό και πολύ ενδιαφέρον τρόπο.

 Προεξέχων ρόλο έχουν οι σχέσεις των μελών του πληρώματος, και το φρεσκάρισμα του cast αλλά και των φύλων. Παραδοσιακά αντρικοί ρόλοι δόθηκαν σε γυναίκες, πράγμα που δημιούργησε νέες δυναμικές. Ειδική μνεία αξίζει νομίζω η Mary McDonnell για το ρόλο της Προέδρου, αλλά και  η-πιο κλασσική-πεθαίνεις Tricia Helfer, που πλέον έχει αποφασίσει να παίζει μόνο ρόλους ρομπότ(voicαρει και video games, οπότε θα την έχετε πετύχει σε Mass effect, Command and Conquer, Starcraft κ.α).

2)Firefly (2002-2003)

Ένα όνομα: Josh Weedon. Χρειάζεται κάτι άλλο; Ο δημιουργός των Avenger πριν ασχοληθεί με super heroes έδειχνε καουμπόηδες στο διάστημα που μιλούσαν κινέζικα και μας τρέλαινε. Η σειρά ήταν ακριβώς αυτό, μια ομάδα καουμπόηδων (στο διάστημα) όπου έχοντας πάρει μέρος έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο Βορρά- Νότου φάση (στο διάστημα) με την πλευρά των ηττημένων προσπαθεί να επιβιώσει ήρεμα και απλά(στο διάστημα), μέχρι που ένας γιατρός επιβιβάζεται στο πλοίο τους με την αδερφή του καταδιωκόμενος από μια μυστική οργάνωση.

Ίσως μία από τις καλύτερες sci-fi σειρές που βγήκαν ποτέ, μπορεί να διήρκησε μόνο μια σεζόν εξαιτίας κάποιων κοντόφθαλμων ηλίθιων (είναι οι ίδιοι βλάκες που έκοψαν το Family Guy 3 φορές) κατάφερε να σημαδέψει αφενός όλους τους συντελεστές, αφετέρου όλους όσους το είδαν και το αγάπησαν. Για να σας δώσω να καταλάβετε για τη αγάπη δημιούργησε αυτή η σειρά, το τραγούδι τίτλων αρχής το πήρε η ΝASA για ξυπνητήρι των αστροναυτών. Νιώστε  το.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον πρωταγωνιστή Nathan Fillion που εκτός από πολύ υποτιμημένος ηθοποιός κρατά τη φλόγα του Firefly ζωντανή, κολλώντας σε κάθε του ρόλο και κάποια ατάκα για τη σειρά αυτή.Θεούλης.

Μετά το τέλος της έγινε ένας πανικός, με χιλιάδες υπογραφές για την επαναφορά της. Τελικά το 2005 βγήκε μια εξαιρετική τηλεταινία (σπάνια περίπτωση όπου αυτές οι δύο λέξεις συναντήθηκαν) το Serenity, η οποία προσέφερε κάποιου είδους αισθήματος τέλους. Και πολύ συγκίνηση. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα…

1) Doctor Who

Η παλαιότερη σειρά επιστημονικής φαντασίας είναι και από πολλούς η καλύτερη. Αν αυτό ακούγεται κάπως υπερβολικό, τότε πρέπει να γίνει αποδεχτός ο όρος σημαντικότερη. Γιατί ήταν το Doctor Who και αυτές οι πρώτες νότες του εικονικού πλέον opening  που έβγαλαν την επιστημονική φαντασία από το ντουλάπι και την έβαλαν σε όλα τα σαλόνια, της Βρετανίας πρώτα και έπειτα του περισσότερου  κόσμου. Ήταν αυτή που έκανε το διάστημα οικείο σε γενιές που μετέπειτα θα δημιουργούσαν τους δικούς τους κόσμους κάπου εκεί, στα αστέρια, ή στο χωροχρονικό συνεχές. Ήταν αυτή που της έβγαλε την ετικέτα του cult και ανάγκασε  τους περισσότερους να την αναγνωρίσουν.  Όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα το βρεις από κάτω, από τα ευκολάκια (ό,τι time-travel ταινία θέλεις, το Doctor Who την έχει ήδη κάνει και το έχει εξηγήσει), μέχρι πράγματα που δε θα το φανταζόσουν καν, όπως το Matrix( και όμως). Αν σου φαίνεται πολύ παλιά μια σειρά του 60, που είναι και λογικό, δες το συνέχεια, που φέτος κλείνει τα 10 της χρόνια και έχει προσφέρει κάποιες από τις καλύτερες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση (στο τέλος το χάνει κάπως, όπως έχουμε πει..).  Άλλοι λόγοι να το δεις η ηθοποιία των καλύτερων βρετανών ηθοποιών, πρωταγωνιστών και supporting( δεν νοείται κάποιος να μην κάνει τουλάχιστον ένα πέρασμα από το Doctor Who), το τεράστιο σύμπαν του Doctor, γεμάτο ιστορία 50 χρόνων τηλεόρασης και εικονικά τέρατα και φυσικά το ΤARDIS, το εικονικό μπλε κουτί και ο ομορφότερος ήχος στο σύμπαν…